Αν είστε κορόιδο για μια καλή ιστορία, ο νέος κάτοικος των κεφαλόποδων του Journey Aquarium έφτασε τον περασμένο μήνα με ένα μυστήριο που κανείς δεν μπορεί να τυλίξει τα χέρια του.
Ο Τσάρλι, το γιγάντιο χταπόδι του Ειρηνικού, δόθηκε στο Journey Aquarium στο Camden από τη νέα αδελφή του εγκατάσταση, το Vancouver Aquarium. Όταν έφτασε ο Τσάρλι, οι υπάλληλοι ανακάλυψαν ότι το χταπόδι έλειπε περίπου το μισό από το τρίτο δεξί του χέρι.
Η άκρη αυτού του βραχίονα είναι πώς οι βιολόγοι καθορίζουν το φύλο ενός χταποδιού, σύμφωνα με την Kim Roberts, βιολόγο με το πρόγραμμα εκτροφής ψαριών και ασπόνδυλων στο Journey Aquarium. Είπε ότι εάν το χταπόδι είναι θηλυκό, οι βεντούζες θα πάνε μέχρι το χέρι, και αν είναι αρσενικό, ο βραχίονας δεν θα έχει βεντούζες στις τελευταίες ίντσες.
«Οπότε δεν μπορούμε να πούμε αν ο Τσάρλι είναι άνδρας ή γυναίκα», είπε ο Ρόμπερτς. «Μου αρέσει να το βασίζω από τη διάθεσή τους, είτε πρόκειται για Charlotte είτε για Charles.
Οι βιολόγοι θα μπορούν να προσδιορίσουν το φύλο του Τσάρλι μόνο όταν το χταπόδι πεθάνει και γίνει νεκροψία (το ισοδύναμο του ζώου μιας νεκροψίας) ή εάν ο Τσάρλι γεννήσει αυγά, είπε ο Ρόμπερτς.
Παρόλο που ο Τσάρλι ζει μόνος σε μια δεξαμενή, αν ήταν θηλυκό, το χταπόδι θα μπορούσε να παράγει και να γεννήσει αυγά, αν και αυτά τα αυγά δεν θα ήταν γονιμοποιημένα ή βιώσιμα, σύμφωνα με τον Roberts.
Διαφήμιση
Όταν και αν συμβεί αυτό, ο Τσάρλι θα πλησιάσει στο τέλος του κύκλου ζωής του, που είναι κατά μέσο όρο περίπου τρία έως πέντε χρόνια για τα γιγάντια χταπόδια του Ειρηνικού, είπε ο Ρόμπερτς. Τα αρσενικά χταπόδια συνήθως πεθαίνουν μετά το ζευγάρωμα και τα θηλυκά πεθαίνουν μετά την ωοτοκία και την ωοτοκία των αυγών τους.
Αλλά πριν από το θάνατο, τα χταπόδια εισέρχονται σε ένα φυσικό στάδιο της ζωής που ονομάζεται γήρανση. Είναι η διαδικασία της γήρανσης. Οι άνθρωποι το περνούν επίσης (είναι αυτό που κρύβεται πίσω από τις ρυτίδες και την επιδείνωση της όρασης), αλλά με δεδομένη τη σύντομη διάρκεια ζωής ενός γιγαντιαίου χταποδιού του Ειρηνικού, συμβαίνει πολύ πιο γρήγορα γι ‘αυτούς, είπε ο Roberts.
Το τελευταίο χταπόδι του ενυδρείου, η Ευρώπη, γέννησε τα αυγά της στα τέλη του περασμένου έτους και γήρασε λίγο αργότερα.
«Έκανα αξιολογήσεις ευημερίας εβδομαδιαίως και τα μάτια της θόλωσαν και έκανε κολοκυθόμορφη, κρατώντας τα χέρια της γύρω από το μανδύα της και τρυπώντας έξω σαν κολοκύθα», είπε η Ρόμπερτς, για τα ενδεικτικά σημάδια της γήρανσης του χταποδιού.
Τον περασμένο μήνα, η Ευρώπη μεταφέρθηκε σε μια έκθεση στο σπίτι, όπου έλαβε φροντίδα στο τέλος της ζωής της πριν υποβληθεί σε ανθρώπινη ευθανασία την περασμένη εβδομάδα.
Ήταν δύσκολο για τη Ρόμπερτς, η οποία είχε αποθηκεύσει το ραντεβού της Europa στο τηλέφωνό της και της έμαθε κόλπα – όπως το πώς να μπαίνει σε ένα καλάθι με τα ρούχα για να ζυγίζεται – κατά τη διάρκεια των δύο ετών του «αυθάδου» χταποδιού στο ενυδρείο.
«Συνδέομαι πολύ μαζί τους», είπε.
Ο Τσάρλι, που είναι 17 κιλά και πιστεύεται ότι είναι περίπου ενός έτους, εξακολουθεί να ζεσταίνεται στο νέο του περιβάλλον, αλλά έχει αρχίσει να έρχεται στη Ρόμπερτς και σε μερικούς από τους βοηθούς της όταν πλησιάζουν.
Σύμφωνα με τον Ντάνι Κεντ, επιμελητή του καναδικού προγράμματος υδάτων και διάδοσης του Ενυδρείου του Βανκούβερ, ο Τσάρλι έχανε ήδη την άκρη του χεριού του όταν το συνέλεξαν δύο από τους βιολόγους δύτες του ενυδρείου.
«Οποιαδήποτε εικασία για το πώς έχασε το μπράτσο του θα ήταν καθαρή εικασία από την πλευρά μας, αλλά πιθανότατα από το δάγκωμα ενός αρπακτικού (ψάρι, φώκια, θαλάσσιο λιοντάρι…) ή ακόμα και από το δάγκωμα ενός θηράματος (καβούρι;), Ο Κεντ έγραψε σε ένα e-mail: «Είναι πολύ συνηθισμένο για εμάς να βρίσκουμε χταπόδι στο χωράφι με τις άκρες των χεριών να λείπουν ή μερικές φορές ακόμη και ολόκληρα χέρια να έχουν χαθεί».
Ο Kent είπε ότι τα χταπόδια είναι ικανά για κάποιο επίπεδο αναγέννησης των άκρων των χεριών τους με την πάροδο του χρόνου (το ενυδρείο του είχε κάποτε ένα χταπόδι που αναπτύχθηκε δύο νέες άκρες των χεριών όπου το ένα ήταν προηγουμένως). Το γεγονός ότι το Charlie’s δεν έχει μεγαλώσει ακόμα υποδηλώνει ότι μπορεί να έχει δαγκωθεί πρόσφατα, είπε.
Η Roberts είπε ότι έχει δουλέψει με πολλά ζώα στο Journey Aquarium, αλλά έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τα χταπόδια.
«Είναι τόσο έξυπνοι και μου αρέσει ο εμπλουτισμός και η εκπαίδευση», είπε. «Αυτή τη στιγμή δουλεύω και με μέδουσες. Το να ασχολείσαι με όλη τη διάρκεια της ζωής τους είναι ωραίο, αλλά δεν είναι το ίδιο να ταΐζεις μια μέδουσα που δεν ξέρει ότι είσαι εκεί, αντί να ταΐζεις ένα χταπόδι που είναι ενθουσιασμένο που σε βλέπει».